Potoka - rany zabliźniają się

Pierwsze informacje o wsi Potoka w Gminie Michałowo pochodzą z XVI wieku. Od 1820 wieś należała do dóbr Michała Hieronima Radziwiłła. W 1913 postawiono we wsi trzecią już cerkiew pw. św. Jerzego Zwycięzcy.

Bieżeństwo w 1915 roku przerwało harmonijny rozwój wsi. W tym roku wojska rosyjskie starły się z Niemcami, a wyniku pożaru powstałego podczas ostrzału, prawie cała wieś spłonęła. Od bomby ucierpiała też cerkiew.

Po powrocie mieszkańców z bieżeństwa w 1921, we wsi mieszkały 123 osoby. II wojna światowa przyniosła kolejne nieszczęścia - najpierw Sowieci próbowali zburzyć cerkiew, a potem Niemcy wysadzili ją w powietrze.

22 maja 1945 roku Potoka przeżyła kolejną tragedię. Pierwszy szwadron V Brygady Wileńskiej Armii Krajowej podpalił wieś. W pożarze zginęło troje dzieci. Czwarta ofiara tragedii zmarła po kilku dniach. W wyniku pożaru wieś została całkowicie zniszczona. Kilkanaście rodzin (46 osób) udało się na trwałą migrację do Związku Radzieckiego.

74 lata po tych wydarzeniach w Potoce znowu stoi prawosławna świątynia. Kaplicę pw. św. Anny wyświęcono 5 października 2019 r.

Wieś Potoka ma się dobrze i wygląda zjawiskowo w jesienny niedzielny poranek 6 października 2019 r.

/na podstawie artykułu w Przeglądzie Prawosławnym/